Wat als ik ontdek dat het leven aan mijn voeten ligt? Nog beter, wat zie ik dan? Een wekelijkse reeks over mijn voeten en waar ze me heen brengen… #wherevermyfeettakeme

Kieskeurig

Maggie zal het graag horen, maar ja ik ben zo’n voorbeeldige burger die om de 6 maanden naar de tandarts gaat. Niet omdat ik daar zin in heb, ik trek nog liever om de 6 maand naar de Ikea op zaterdagmiddag met mijn drie kinderen om kasten die dan uiteindelijk niet in mijn auto passen. Maar in het leven kan het niet altijd keremesse zijn natuurlijk. Dus ja, ik leg 2 keer per jaar een afspraak vast. Haal dan ook mijn virtuele agenda boven en zegt de receptioniste dan doodleuk: “Ik zal eens kijken of we nog een gaatje hebben..” Tandartsenhumor van de bovenste plank. Mijn tandarts daarentegen is de ernst zelf, geen spatje humor terwijl hij mijn gebit onder de loep neemt en zijn beste boor bovenhaalt. Twee keer per jaar heb ik dus een tête à tête met een gemaskerde man die mij nadien een lauw glaasje water aanbiedt. “U mag spoelen, aub” Beleefd, dat wel.

Explosieve was

Vorige week begon mijn beste vriend in huis “Miel(e)”  een vreemd geluid te produceren, net alsof hij op hol geslagen was. Toen ik eens dichterbij ging kijken, viel mij ook meteen de rook op. Ai, niet goed. Ik kon nog net mijn was uit de trommel redden en gooide het toestel buiten. Correctie: ik zeulde het toestel onder veel gevloek en gemopper naar buiten, een zenuwinzinking nabij. En zo kwam het dus dat ik met 2 volle wasmanden in het wassalon belandde. Het paradijs voor wie van de geur van wasverzachter, roterende bewegingen en continu gezoem houdt. En ja, ik ben ook gezwicht voor de charmes van dit tropische oord om de hoek. Het levert me om de paar dagen een half uurtje extra tijd op om een boek te lezen. Laten we eerlijk zijn, 15 minuten Instagram checken en 15 minuten lezen. Wat al 15 keer meer is dan het afgelopen jaren. Dus in afwachting van een nieuwe wasvriend werk ik mijn boekenlijst af en spaar ik munten van 2 euro.

Hema’s dilemma

Een gloednieuwe rubriek op de blog moet gevierd worden. Een rubriek waar je eigen voeten de hoofdrol spelen, betekent natuurlijk vieren met een kleurtje. Niet dat ik nagellak nodig had, ik heb een doos vol. Maar wie kan nu de Hema voorbij wandelen zonder binnen te gaan, of den action for that matter. Ik dacht het al. Elk excuus is gewoon goed. Nagellak dus… Brutal Berry, Gold Century, Sparkly Blush of misschien wel Simply Peach? Dilemma’s op een zaterdagnamiddag, net voor sluitingstijd. Knopen die je enkel kan doorhakken dankzij testers. Ben ik dan enige die mij net een tiener voelt als ik het potje Fearless Mahony (simpelweg rood) ga afrekenen met mijn regenboognagels?

Huwelijksklokken

Vorige week konden jullie hier al lezen dat ik deze ongemakkelijke maar sexy heels had gekocht voor een trouwerij. Zoals verwacht was de pijn al van de eerste minuut ondraagelijk, maar ik had me hier goed op voorbereid. Ik kleefde tape op de blaargevoelige delen van mijn voeten en stak mijn sneakers in mijn handtas. Ik verbeet de pijn tijdens de (staande -karma-) receptie glimlachend met een glaasje bubbels in de hand (photobombing by schoonma). En nog eentje en nog eentje… tot de muziek door de boxen knalde en ik zonder schaamte op blote voeten “Paradise by the dashboard light” meekweelde. En nochtans had de bruid voor elke getormenteerde vrouw een paar teenslippers voorzien. Schitterend idee! Maar ook summer of ’69 voelt blootvoets gewoon beter aan.

Miauwkes

Ik geef mijn killerheels dan ook de schuld van mijn kleine kater op zondag. Blaarloos en met een nieuw paar teenslippers rijker (euh, geen idee of we die eigenlijk mochten meenemen maar ze belandden per ongeluk naast mijn bed die morgen #noshame), vochten mijn hoofd en mijn maag een klein gevecht uit. Niet ideaal als je een paar uur later gastvrouw moet zijn op het verjaardagsfeestje van de 3-jarige dochter. Gelukkig schoot mij op een helder momentje een tip van deze dame te binnen: minute soup als remedie tegen een kater. Grabbelend in mijn kast vond ik een laatste zakje aspergesoep. Halleluja! Eenmaal de braakneiging door de smaak van warme asperges op mijn nuchtere maag voorbij, voelde ik mij precies weer herboren. Waar een blog lezen allemaal niet goed voor is. Zonde van de tijd… tssss ik denk het niet! Ondertussen noteerde ik op mijn boodschappenlijstje: tomatensoep uit pakskes. Dit zal het leven alvast een pak makkelijker maken op mijn nuchtere maag.

Fiesta

Als een voorbeeldige moeder organiseerde ik voor mijn dochter het beste verjaardagsfeestje ever. Met verjaardagsliedjes, een overdosis Frozen en een echte zelfgefabriceerde piñata moet ik nu toch echt wel op nummer 1 van haar favoriete-personen-lijstje prijken. Al staat voor mij de piñata vanaf nu symbool voor het harde moederleven; je bent er een hele avond mee bezig om het in elkaar te knutselen, je laat er je slaap voor en dan kloppen ze het ding op 5 minuten kapot. En nadat ze zich op de buit hebben gestort mag je genieten van het resultaat; tot meters ver confetti en kinderen met een sugarrush. Typisch een mannenuitvinding, me dunkt.

Burger fotoshoot

Even een foto van het blogleven achter de schermen. Deze foto is genomen de dag na het verjaardagsfeestje waar ik Italiaanse Burgers serveerde. De burgers waren een succes en de gasten vroegen naar het recept, en een blogger zou geen blogger zijn als die niet zou antwoorden: “Ik gooi het wel online”. Dus zo kwam het dus dat ik op maandagmorgen, in mijn pyjama een fotoshoot had met koude hamburgers. Ik vind het stiekem heel leuk om te experimenteren met foodphotography, You Tube filmpjes bekijken over het onderwerp is ook een beetje mijn guilty pleasure tijdens slapeloze nachten. Eten vraagt geen lolly om te poseren. En je kunt er stiekem van eten tijdens het fotograferen. Maar de postbode vond het wel een raar zicht die dag (ik moet mij misschien toch dringend gordijnen aanschaffen). Eerlijk op het moment zelf was het misschien als uitstel van het confetti-ruimen buiten, maar elke keer opnieuw beleef ik er toch plezier in. Benieuwd naar het resultaat van burger-shoot? Die kun je hier bekijken. Hadden jullie kunnen vermoeden dat ik de shoot deed met koude hamburgers the day after?

Meer dagelijkse avonturen van deze maat 39 hier? Come back next week of ontdek mijn stories met #wherevermyfeettakeme op Instagram! Of doe gewoon mee en # en @ er maar op los. Ik ben benieuwd naar jullie avonturen!

Babs