Waarom ik van kamperen ben gaan houden…

Zo’n 6 jaar geleden kochten we een caravan, zo’n oud aftands ding van het jaar 1981. Dat het bouwjaar overeenkwam met mijn geboortejaar, was even lachen en al zeker nadat we het bruin-oranje interieur zagen. Voor een appel en een ei werd die van de hand gedaan en wij hadden er eentje nodig om als kookouder-met-kind op chirokamp te gaan. Wat begon met chirokamp eindigde al snel in een reis met deze oldtimer. Eerst dik tegen mijn zin, nu zou ik het niet anders meer willen.

Het wordt stilaan een traditie; ik kies de bestemming en S. knapt de caravan elk jaar een beetje meer op. Terwijl ik alles verzamel voor de reis, staat hij met schilderborstel in de hand op onze oprit. Tandem heet dat dan, of zoiets. Dit jaar namen we ook voor het eerst een extra tent mee. Zo hadden Ferre en Vic hun eigen slaapplekje, want met 5 is die caravan toch heel krap geworden.

Maar wat is er nu leuk aan dat kamperen? Want daarover ging de titel toch? Inderdaad, genoeg rond de pot gedraaid…

Inpakken en wegwezen

Valiezen maken hoeft niet. Kledij gaat zo van kast naar kast. We hoeven niet extra te betalen per kilo en de afmeting van onze valies doet er niet toe. Hemdjes en jurkjes kunnen zo de kapstok op en een extra paar schoenen kunnen er altijd bij. We hebben “kampeer-speelgoed” die de kinderen elk jaar opnieuw herontdekken. In feite hoeven we niet te reserveren en kunnen we zo vertrekken, maar met kinderen plan ik toch liever op voorhand. Dit gaat de controle-freak in mij zijn vrees ik…

Geen schoonmaakstress

Dat is voor mij 1 van de belangrijkste voordelen. Thuis heb ik er namelijk heel erg last van, loop ik een volle dag te schoonmaken en achter mijn kinderen aan te rennen. Tijdens het kamperen kan ik dat nu eens volledig loslaten. De ruimte is zodanig klein dat er niet veel op te ruimen valt. En 9 op de 10 keer eten we buiten en gras hoef je echt niet schoon te maken of te stofzuigen. 1 keer per dag doe ik gezellig de afwas naast een Nederlander en ik moet er eerlijkheidshalve bij vertellen dat we vaak gewoon uit plastic borden en bekers eten/drinken. Neen, niet goed voor het milieu, maar de 355 andere dagen in het jaar doen we dit echt niet.

Play-time

Geef mijn kinderen een fiets en laat ze los. Meer hebben die drie koters niet nodig. Het gevoel dat het kampeerterrein hun speelplaats is en alle kinderen die er rondlopen hun vrienden. Op den duur eten andere kinderen gewoon mee met ons gezin of zijn onze kinderen kind aan huis (of tent) bij een ander gezin. Wat ze thuis moeten missen omdat we niet in een woonwijk wonen, halen ze tijdens de vakantie in. Verschillende nationaliteiten samen en ouders die door hun kinderen beginnen te praten. Het geeft je een warm gevoel in deze tijden waar argwaan en negativiteit schering en inslag zijn.

Etenstijd wordt een gezellige boel

Bij kamperen hoort BBQ’en, dat staat vast. Bij ons is het dan ook traditie om enkele malen gezellig te BBQ’en, meestal gevolgd door het maken van marshmallows op het vuur. De kinderen kijken altijd uit naar dit moment. Vaak komen andere kinderen meegenieten van de zoetigheden en heeft S. het druk met hen de juiste techniek aan te leren. En dan sta ik klaar met de vochtige doekjes om kleverige brei van hun handjes te wassen. De sugar-rush achterna nemen we er dan maar bij, alhoewel…

Die zomeravonden…

Een aperitiefje en nog wat nagenieten van de dag. Onder de sterrenhemel nog wat bijpraten, muziek luisteren en mensen observeren. Net als een terrasje doen maar dan op de camping. ’s Avonds zie je andere mensen wandelen, komen ze voorbij en slaan een praatje. Buren uitnodigen voor een biertje aan het vuur en de gitaar die spontaan tevoorschijn komt. Vrienden die op de terugweg een tussenstop maken en ons uitnodigen voor een aperitiefje. En soms gebeuren er dan al eens onverwachte dingen, zoals een eerste kus (sorry voor de slechte kwaliteit van de foto maar het moest vlug gaan ;-)). Dàt zijn de magische momenten…

Het doet iets met een man

Hoe primitiever, hoe meer mijn man op zijn gemak is. Koken, was uithangen, vegen (niet het gras), het toilet ledigen,… ik keek mijn ogen uit. Hij deed het allemaal, alleen,… Koken is natuurlijk leuker op een kampeervuurtje, met een stokje of in 1 pot. De was uithangen is veel leuker als je het aan een wasdraad kunt hangen die je zelf maakte en die WC… tja… no words needed. Maar niet alleen het huishouden kreeg een mannelijke touch. De boys kregen een zelfgemaakte pijl en boog, ze gingen vissen, zochten salamanders en konden krekels vangen. De levenslessen over het verlies van de staart van de salamander, het verschil tussen krekel en sprinkhaan en de val voor vissen staan nu in hun geheugen gegrift. En in het mijne (maar dan op een andere manier)…

En we gaan nog niet naar huis…

Geen zin om naar huis te gaan? Paar nachtjes bijboeken of gewoon ergens anders naartoe rijden, kan altijd. Bij slecht weer kun je altijd het goede weer opzoeken en heb je pech onderweg dan heb je tenminste een dak boven het hoofd. We waren van plan om nog een tussenstop te maken aan de Belgische kust maar het slechte weer bracht ons naar huis. Gelukkig hadden we nog niks gezegd aan de kinderen en we houden Plopsaland wel voor een andere keer. Ooit als ze wat groter zijn trekken we verder en gaan we van kampeerplaats naar kampeerplaats, maar nu is vooral Zoë nog te klein. Ze slaapt slecht als er veel verandert en heeft toch wat last heeft van heimwee. We hebben gelukkig nog veel lange zomervakanties voor de boeg…

Wat ik wel miste

Een wasmachine, want de combinatie kinderen en witte kledij is een helse kampeercombinatie. Dan was ik ook nog eens de ossengalzeep vergeten. Dus elke dag een handwasje doen, dat was niet zo gezellig. Eigenlijk kon ik ook gewoon de wasmachine op de camping gebruiken, maar 6 euro voor een klein wasje vond ik nogal aan de dure kant.

WiFi! Dure en slechte verbinding zorgde voor ergernis. Hoe confronterend voor ik die dagelijks veel op het internet surf en voor S. die via WiFi naar muziek luistert. Afkicken was dus de boodschap. Dan maar een aperitiefje meer gedronken 😉

Hoe hard ik er ook over nadenk, ik kan niks meer bedenken. Een teken dat het ook deze keer goed meeviel en dat we het volgend jaar opnieuw gaan doen!

Onze camping

We verbleven in de 5 sterren-camping “Parc du Val de Loire” een Yelloh! Village in Mesland (Loirestreek).

De camping ligt wat afgelegen tussen de maïsvelden, wijngaarden en de zonnebloemen. Ideaal voor wie graag fietst, minder voor wie al graag eens te voet een marktje doet of stadje bezoekt.

Standplaatsen, bungalows en staancaravans zijn te huur in verschillende klassen. De standplaatsen zijn behoorlijk ruim want wij hadden geen probleem om een caravan,  een 4-persoonstent én een auto te plaatsen. We kiezen altijd onze standplaats zelf. Meestal strategisch tussen een sanitair blok en het speelplein. Dit is vooral voor de kinderen handig, zo zijn ze nooit echt ver weg. Sommige sanitaire blokken werden recent vernieuwd en er zijn kinder-wc’s,-douches en babybadjes aanwezig. Een groot pluspunt!

En dan is er natuurlijk de animatie. Minder voor ons weggelegd, maar de kinderen hebben zich wel kostelijk geamuseerd tijdens de goochelshow, circusact en bij het ponyrijden. Elke avond was er wel iets te bekijken. Ferre ging zelfs nu en dan eens alleen piepen. Hij glunderde dan geweldig, omdat we hem vertrouwden. Het zwembad was ook een winner, het overdekte gedeelte kwam goed van pas bij de bewolkte dagen en de glijbanen in het open gedeelte vond mijn dochter GE-WEL-DIG!

Geen vakantie zonder lekker eten en drinken… Take-away of ter plaatse eten. Het kon beide. En het was nog eens lekker ook! Handig als we geen zin hadden in koken na een namiddag spetteren in het zwembad. En… de rosé was ook meer of O.K. 😉

Onze vakantie-avonturen kun je hier lezen.

Lijkt het iets voor jullie zo kamperen? Welke vakantiestijl verkiezen jullie? En welke reis zouden jullie ooit nog eens willen maken? Misschien zijn jullie hier al eens naartoe geweest? Hoe vonden jullie de streek en camping dan? En welke streek en campings raden jullie me aan voor in de toekomst?

Babs