Zwemmen zonder zwembad; zo pakken wij hier zwemangst aan

Dit artikel verscheen eerst op maisonslash.be en de foto’s werden genomen toen het nog hoog zomer was (laat ons hopen dat we binnenkort nog eens wat zomerse temperaturen krijgen)…

Zwemangst bij kinderen. Ik had er niet bij stilgestaan dat het ook mijn eigen kind kon overkomen. Als je zoon aan je nek hangt, vastgeklampt als een aapje, terwijl de andere kinderen spetterend plezier maken en enkel durft los te laten in het peuterbadje. De kleuterglijbaan als een straf ziet of schreeuwt dat hij ABSOLUUT niet wil leren zwemmen, dan weet je dat er probleem is. Als elke nieuwe poging faalt ondanks beloningen en aanmoediging, zit je als ouder met de handen in het haar. Net zoals wij toen.

Hoe het begon

Het sloop heel voorzichtig ons leven binnen, onopgemerkt bijna. Hij was geen fan van de douche en haren wassen ging niet vlot. Maar was dat niet zo bij elk kind? Als we naar het zwembad gingen dan vond je ons terug in het peuterbadje. Het grote zwembad schrikte hem wat af, maar we gingen er van uit dat het door het temperatuursverschil kwam. Toen het zwembadje in de tuin klaargemaakt werd voor de zomer, was hij altijd kei-enthousiast. Maar alleen ging hij er niet in. Maar welk kind speelt nu ook graag alleen, dachten we.

vele pogingen en het falen

En toen werd hij een flinke kleuter.” Laten we op tijd met de watergewenning starten, dan heeft hij een goede start in de zwemles op school.” Dat was ons plan. Maar niet die van onze zoon. Die watergewenning vond hij maar niks. Vaak mondde een les uit in een heuse scène of verstopte hij zich in het peuterbadje. Tussen 15 andere kinderen glipte hij vaak tussen de mazen van het net en kon hij onopgemerkt oefeningen overslaan. Twee jaar op een rij hetzelfde liedje, tot we als ouder toch moesten toegeven dat dit niet ging lukken.
Voor de start van het eerste leerjaar ging hij op kleuterzwemmen. Kleine groepjes, professionele begeleiding en al spelenderwijs zou hij leren zwemmen. Het was erop of eronder. We gaven het een kans. Maar ook deze poging faalde. Hij panikeerde zo erg toen hij voor het eerst moest zwemmen in het ‘grote zwembad’ dat ik langs de kant stond te huilen. Dit konden we hem toch niet aandoen. We beten door, maar de angst was te groot. De juf moest toegeven, dat het zo niet ging lukken. En ondertussen werd hij 8 jaar, hinkelde hij hopeloos achterop bij het zwemmen op school en kreeg hij die angst maar niet onder controle. Zou het hem ooit lukken?

De overwinning

Bijna 9 jaar is hij nu en onlangs zwom hij een volledige lengte zonder hulpmiddelen. Hij was zo trots toen hij me dit vertelde. Eindelijk! Als laatste wanhopige poging ging hij op privé-zwemles. Dankzij het geduld van de zwemjuf en de persoonlijke aandacht haalde de wilskracht het van de angst. Het plonsen op vakantie zal plots zoveel leuker worden en eindelijk zal hij kunnen meezwemmen met de kinderen in de klas. Een hele opluchting voor zowel hij als voor ons.

Hoe we het nu aanpakken: zwemmen zonder zwembad

En ondertussen groeien mijn twee jongere kinderen op en wil ik dezelfde situatie absoluut vermijden. Daarom ben ik actief op zoek gegaan naar tips rond het voorkomen van water- en zwemangst. Omdat wij een slechte ervaring hadden met watergewenning in het zwembad, zocht ik naar tips die ik misschien thuis kon proberen.

En die tips vond ik in het boek “Zwemles zonder zwembad.” Zwemjuf Tine Sleurs is er van overtuigd dat watergewenning thuis begint, lang voor een kind leert zwemmen. Het boek staat vol praktische tips over hoe je als ouder je kind het beste kan voorbereiden op die eerste zwemles zonder dat je daarvoor naar dat grote, diepe zwembad hoeft. Het kan perfect in bad, onder de douche of in de tuin.
Het boek staat boordevol leuke spelletjes voor zowel baby’s, peuters als kleuters. Speelse oefeningen op drie vlakken die nodig zijn om te leren zwemmen. Spierkracht, ademhaling en watergewenning. Wist je bijvoorbeeld dat een kind pas onder water durft als het zijn ademhaling onder controle heeft? En pas als alle oefeningen volgens het stappenplan prima lukken, is het tijd voor het echte werk.

Dus op een zomerse zaterdag zetten we het bakken met water buiten, maakten de sponsen nat, vulden we de waterpistolen en gingen aan de slag. Een combinatie van tips uit het boek en inspiratie van het moment zorgde voor een namiddag vol waterpret. We bleven als ouder niet aan de zijlijn staan maar speelden mee. Hoe natter wij werden, hoe plezanter ze het vonden natuurlijk.

Deze spelletjes vonden wij het leukst:

Watergewenning
• Golven maken. Kleine, grote en dan natuurlijk spetteren
• Balletjes uit het water scheppen met een beker
• Een hindernissenparcours afleggen met een spons op het hoofd
• Een eigen douche maken door gaatjes in een klein emmertje te maken.
• Een spons onder water duwen en er op gaan zitten of liggen
• Waterbalonnen omhoog gooien en weer opvangen, om ter hoogst gooien
• Een waterspistool-duel
• Spreken onder water en raden wat er gezegd wordt.

Ademhalingsoefeningen
• Bellen blazen. Eerst met zeepbellen, daarna met een rietje in het water die we telkens korter knipten tot ze met hun neus het water raakten
• Een watje door middel van een rietje over tafel heen en weer blazen
• Een papieren zakdoekje omhoog blazen terwijl ze op de rug lagen

Spiertraining
• Ga achter je kind staan. Til hem met je handen onder zijn vuisten op terwijl hij zijn armen strekt en vuisten bald.
• Net als een kikker de benen bewegen
• Zo lang mogelijk blijven hangen aan een dikke tak of aan de arm van papa
• Met gestrekt been, de hand van papa/mama omhoog duwen.

Deze keer pakken we het dus anders aan, op een speelse manier. Gewoon thuis. Zalig toch om tijd door te brengen met de kinderen en ze ondertussen klaar te stomen voor het grote zwembad. Geen stress of paniek deze keer. Dus terwijl de zomer in het land is, vindt je ons allemaal in de tuin met een spons op het hoofd. Aanbellen hoeft niet.

Herkennen jullie de zwemangst bij jullie kinderen? Zijn jullie er bewust mee bezig thuis? En zouden jullie deze tips zelf toepassen? 

Babs